Kiwanis Naarden waagt zich aan de indonesische keuken
Kiwanis-koks kruipen uit hun comfortzone en in de sambal
Afgelopen woensdag werd er geschiedenis geschreven in Naarden. De mannen van Kiwanis – doorgaans beter in wijn selecteren dan in ui snipperen – besloten met z’n allen Indonesisch te koken. Niet in een restaurant, nee: zélf, met messen, vuur en dat mysterieuze kruid dat niet op de borrelplank ligt.
Op het menu: sambal (voor wie nog gevoel in z’n tong had), rendang (die de helft vergat op tijd op te zetten), en terong – wat de meesten tot die avond voor een Balinese dans dachten. Maar ach, Google was binnen handbereik.
Onder bezielende leiding van een kok die zich menigmaal verbaasde over de verhouding 'doen versus praten' staken de heren de handen uit de mouwen. Of nou ja, degene die niet druk waren met “aansturen”, “proeven” of strategisch de afwas ontwijken. De sfeer was uitbundig, al was dat misschien ook gewoon de sambal die naar het hoofd was gestegen.
Opvallend: acht leden schitterden door afwezigheid. Officieel hadden ze “verplichtingen”. Officieus klonk het als angst voor aubergine en kookstress. Ze werden uiteraard genadeloos nagepraat bij de tafel met saté.
Het eten was… eetbaar. De gezelligheid? Uitmuntend. En de keuken? R.I.P. Maar ach, dat is ook een soort succes.
Deel deze post